Πληροφορίες & Ιστορία

Οι άντρες του χωριού ταξίδευαν στις γύρω περιοχές αλλά και αρκετά μακρυά, όπως στην Ρουμανία και την Αμερική, όπου εργάζονταν κυρίως σαν μαστόροι της πέτρας. Αξιόλογα έργα τους κοσμούν σήμερα διάφορα μέρη. Ο επιβλητικός ναός του  του Αγίου Νικολάου στους Κήπους του Ζαγορίου, για παράδειγμα, χτίστηκε το 1779 από μαστόρους από το χωριό αυτό.

Το 17ο αιώνα το χωριό βρισκόταν  στις θέσεις Τσεπέροβο και Κατάκωλο. Κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας διατηρούσε προνόμια και σταδιακά εξελίχτηκε σε κεφαλοχώρι, αλλά αργότερα, έπειτα από μια καταστροφική επιδρομή τουρκαλβανών, μετατράπηκε σε τσιφλίκι. Απελευθερώθηκε το  1913 και πήρε το σημερινό του όνομα το 1930. 

Σήμερα το χωριό κατοικείται από 50 περίπου άτομα, που ασχολούνται με τη γεωργία την κτηνοτροφία και την οικοδομική.

Ο επισκέπτης μπορεί να δει, την εκκλησία του Αγίου Νικολάου κτισμένη λίγο μετά το 1770, τον Άγιο Αθανάσιο καθώς και τα γεφύρια, του Μύλου, του Γιάτση, της Όρλας και της Σμίξης. Στην κεντρική πλατεία ο επισκέπτης μπορεί να απολαύσει τοπικά εδέσματα στο παραδοσιακό καφενείο.

Χαμηλότερα από το χωριό κυλάει ο Σαραντάπορος, που χάνεται μετά από μικρή διαδρομή στην Αλβανία. Την πρώτη Κυριακή, μετά τον Δεκαπενταύγουστο, αναβιώνει στο χωριό το έθιμο του καζανιού με διήμερο γλέντι στην πλατεία, συνοδεία παραδοσιακής μουσικής. 

Βρείτε τον οικισμό στον χάρτη

Περισσότερες Φωτογραφίες