Πληροφορίες & Ιστορία

Περιβάλεται από πλούσια δάση δρυός, οξιάς και μαύρης πεύκης και στις υπώρειες του πηγάζει ο παραπόταμος του Σαρανταπόρου Ζιάσικας. Από την κορυφή Κάμενικ ο επισκέπτης έχει απέραντη θέα στις υπόλοιπες κορυφές του  Γράμμου, στο διπλανό Σμόλικα, στην μακρυνή Τύμφη και στα βουνά της Αλβανίας.        

Η περιοχή θεωρείται ότι αποτελούσε κατά την αρχαιότητα και τη ρωμαιοκρατία σημαντικό κόμβο και διέθετε στρατιωτικό σταθμό, ο οποίος λειτουργούσε έως τον ερχομό των Οθωμανών το 15ο αιώνα. Στο χωριό υπήρχαν επίσης ακμάζουσες μεταποιητικές βιοτεχνίες (τυροκομεία, υφαντουργεία, νερόμυλοι, αποστακτήρια, πριόνια). Στην γύρω περιοχή και ειδικά στην κορυφή Κάμενκ δόθηκαν σκληρές μάχες κατά τη διάρκεια του Εμφυλίου πολέμου, απομεινάρια των οποίων διακρίνει κανείς ακόμα και σήμερα.

Ξεχωριστά αξιοθέατα του χωριού είναι ο ναός του Αγίου Γεωργίου, 1889, με περίτεχνο ξυλόγλυπτο τέμπλο Τουρνοβιτών ταλιαδόρων και αγιογραφίες Χιονιαδιτών αγιογράφων, καθώς και τα εξωκλήσια της Αγ. Τριάδας, του Αγ. Νικολάου, του Αγ. Παντελεήμονα και του Αγ.Ιωάννη.

Εκτός από τα παραπάνω, αξίζει να επισκεφτείτε ακόμη το πέτρινο σχολείο (1903),  το μονότοξο πέτρινο γεφύρι του μύλου (1862), τις  πέτρινες βρύσες και τον παλιό νερόμυλο κάτω από το χωριό καθώς και το παλιό κτίριο του γυμνασίου (Σχολαρχείου), που κτίσθηκε το 1870 και λειτουργεί σήμερα σαν κοινοτικός ξενώνας.

Στον Αμάραντο δραστηριοποιείται ο Πολιτιστικός σύλλογος που εκδίδει το περιοδικό «Αμάραντος – Ίσβορος» και στην Αθήνα η Αδερφότητα Αμαράντου «Άγιος Γεώργιος» οι οποίοι και  οργανώνουν και το πανηγύρι του χωριού κάθε χρόνο στις 14 και 15 Αυγούστου.

Βρείτε τον οικισμό στον χάρτη

Περισσότερες Φωτογραφίες