Πληροφορίες & Ιστορία

Παλιά το χωριό  λεγόταν Γορίτσα και μνημονεύεται στην χρονογραφία του ιστοριογράφου Αραβαντινού το 1866. Το χωριό πυρπολήθηκε  από τους Ναζί κατά την διάρκεια της κατοχής το 1943, οι οποίοι και το βομβάρδισαν με τα κανόνια τους την επόμενη χρονιά.

Οι κάτοικοι ασχολούνται με τη γεωργία και την κτηνοτροφία. Με το μόχθο των 200 κατοίκων του τροφοδοτείται η ευρύτερη περιοχή του νομού  με τα φημισμένα αρωματικά ροδάκινα και πεπόνια. Το καλοκαίρι και στις αρχές φθινοπώρου, δηλαδή κατά την περίοδο της παραγωγής, πωλούνται δίπλα στον κεντρικό δρόμο σε αυτοσχέδια κιόσκια σε αφθονία εύγευστα φρέσκα φρούτα.  Στις θέσεις Αγ. Αθανάσιος και Αγ. Κωνσταντίνος  έχουν βρεθεί αξιόλογα αρχαιολογικά ευρήματα που χρονολογούνται από τον 11ο έως τον 8ο π.χ. αιώνα και  αποδεικνύουν ότι η περιοχή κατοικούνταν από πολύ παλιά.

Ωστόσο, θεωρείται ότι το σημερινό χωριό προέκυψε από τη σύμπτυξη τεσσάρων μικρότερων περιφερειακών οικισμών που σήμερα δεν υπάρχουν (Άγιος Κωνσταντίνος, Άγιος Γεώργιος, Παναγία και Αμάρι).

Σημαντική είναι η παλιά πετρόκτιστη εκκλησία των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης που βρίσκεται λίγο πιο πέρα από το χωριό, δίπλα από το υπό κατασκευή μοναστήρι του Τιμίου Σταυρού. Στην κεντρική πλατεία δεσπόζει ο ναός του Άγιου Γεωργίου και βόρεια του χωριού ο κοιμητηριακός ναός της Παναγίας. Το ετήσιο πανηγύρι στην Καλλιθέα γίνεται στις 7 Αυγούστου.

Βρείτε τον οικισμό στον χάρτη